Tris: "Onze Duivels hebben na hun overwinning op Andorra het vliegtuig genomen naar Bosnië. Hun 400 en nog wat supporters deden het tripke met de bus. We vinden hen allemaal terug in het Bilino Polje stadion in Zenica, op zo'n 70 kilometer van Sarajevo, dat al wat bekender in de oren klinkt. Er kan twaalfduizend man in het stadion, maar als je ze hoort roepen zou je gerust geloven dat het er een honderdduizend zijn. Lawaai om koppijn van te krijgen en ge ziet aan de snuit van den Italiaansen arbiter dattem denkt : als da matchke hier maar rap gedaan is.
 
Het begint al goe. We zijn nog geen drie minuten bezig of de lijnrechter, die een ietsje te kordaat zijn arm opzij gooit om een fout aan te geven, verliest zijn vlag. De stok heeft hij nog vast, het vaandel ligt ettelijke meters verder. Nu zoude toch denken dat een organisatie gelijk FIFA in een voorronde voor het EK wel ergens een reservevlaggeske heeft voorzien. Niet dus. Er moet hulp komen van achter de goal en met twee man proberen ze zo discreet mogelijk da spel terug ineen te prutsen. Het is natuurlijk ni gemakkelijk om ni op te vallen als er den helen tijd ne camera op u gericht is. Zelfs uwe rug draaien helpt in zo'n gevallen niet. Sus en Klus hebben er niks tegen, maar uiteindelijk lukt het en kan de lijnrechter weer naar hartenlust vlaggen.
 
Al goed want de camera's zijn hard nodig om het razendsnelle spel op de grasmat te volgen. Vooral onzen Hazard loopt en danst en dribbelt dat het een lieve lust is. Hij keert alle Bosniërs op zijn eentje bijeen.  En Lombaerts gaat zo hevig op in het spel dat hij vol in botsing komt met Ibisevic. De Nicolas bloedt en mag zich naast het veld even zonder verdoving laten naaien. Aan zijn hoofd wel te verstaan. En de Vedad kan de rest van de match verderspelen met nen omzwachtelde kop, klaar voor Halloween.
 
De spanning loopt op en Wilmots staat neus tegen neus met den arbiter. Hij krijgt het bevel om kalmer te zijn en te gaan zitten. Wat hij dan ook just drie seconden volhoudt. Want in de 27ste minuut slaat het noodlot toe. Pjanic geeft ne voorzet, Vertonghen heeft een beetje te veel de Lombaerts in het oog en Dzeko maakt af. Zelfs Courtois kan die bal niet uit het doel houden en  de Bosniërs leiden met 1 - 0. Ik vind trouwens dat de Jan en de Nicolas ongelooflijk op mekaar trekken. Het is precies den olijken tweeling daar in de Belgische verdediging. Als ik die twee bezig zie, kan ik begrijpen dat er soms gezegd wordt dat alle blanken er hetzelfde uitzien.

Antwerpen boven
 
Er is nog wat gedoe rond een vrije trap die genomen moet worden. Vertonghen vindt persé dat hij dat moet doen, hij vindt van zijn  eigen dattem er klaar voor is. Een goe gedacht is natuurlijk alles, want hij mist grandioos. We moeten dus gaan rusten met een 1 - 0 achterstand.
 
Den tweeden helft is nog ni te goei bezig of we krijgen een staaltje van Antwerpse actie van de bovenste plank. Toby Alderweireld zet voor en Nainggolan trapt schitterend binnen. Gooooo Radja! Het is 1 - 1 en ik kan steeds minder begrijpen dat dezen Duivel niet te zien was op het WK. Het is eraan te merken da ge als jonge kerel op de Luchtbal van u af leert bijten want da manneke is een vechterke van de bovenste plank. En ook den Toby blijft nog effekes vol adrenaline zitten, wat leidt tot serieus wat ambras met nen Bosniër. Gelukkig heeft de scheidsrechter zo veel moeite om zijn oren dicht te houden voor het lawaai, dattem geen goesting heeft om tussen te komen.
 
De match wordt nagelbijtend spannend. Op de sociale media wordt geroepen op Dries Mertens en zo gebeurt het ook. Lukaku eraf, den Dries erop. Pjanic doet ondertussen zijn naam eer aan en zorgt voor paniek met een schot op doel. Thibaut kan de bal niet houden, maar Vincent Kompany brengt de ultieme redding en verhindert op het nippertje een goal. Een paar minuten later bokst Courtois met een schitterende redding een kopbal van Dzeko over de lat. De zenuwen gieren door de keel en Wilmots zweet harder dan zijn mannen.
 
Kompany vindt dat het wellekes is geweest en probeert wat tijd te winnen door op zijn duizendste gemakske zijne nestel vast te knopen en Wilmots haalt Defour van het veld om Fellaini in te brengen. Het is geen feestje als die er niet bij geweest is en zijn abonnement bij den Basic Fit moet tenslotte opbrengen.
 
De laatste minuten zijn bloestollend. Vincent pakt nog geel door zich met zijn volle lijf tegen Mujdza te gooien en Wilmots staat te springen en te wuiven langs de lijn. Hier wordt de relativiteitstheorie van Einstein bewezen. Ne minuut duurt niet altijd even lang, ge moogt er zeker van zijn. Den blessuretijd lijkt wel een eeuwigheid. Maar dan komt het verlossende fluitsignaal en de match eindigt op 1 - 1. Ik vind persoonlijk dat ons gasten het magnifiek gedaan hebben. Ze pakken wel maar één punt, maar ze hebben gevochten als leeuwen tegen een toch wel heel sterke tegenstander in een rattenhol in de Balkan. Mannen, als zelfs de Andorresen ne goal kunnen maken tegen Israël dan mogen die al geen obstakel vormen, en Wales pakken jullie op jullie sloefen in. Ik heb er alvast een goei oog in."

Tris